There is a crack, a crack in everything That’s how the light gets in.Leonard Cohen – Anthem (1992) Wie denkt dat de kunsten en het alledaagse niet verzoenbaar zijn, zou de film De Freule en de Gladiool (2017) van Hedwig Houben moeten bekijken. In deze twintig minuten durende film bevraagt het kunstwerk zichzelf.
3 seconden, zoveel tijd brengt een gemiddelde bezoeker door met een kunstwerk in een museum. Ik herinnerde mijzelf daaraan toen ik op een zaterdag om 17.00u voorzichtig door een medewerker van Marres uit mijn concentratie werd gehaald en werd verzocht om de tentoonstellingsruimte te verlaten.
Thuis leef ik met een bont scala aan planten. Dat is hard werken. Ik giet, […]
No You Won’t Be Naming No Buildings After Me. Een verrassende titel voor […]
Ik ben dol op felle kleuren. Hoe chemischer een palet, hoe beter. In de […]
Zijn wij ons ervan bewust dat wij kunst vaak maar met één zintuig […]
Titels zijn geen poëzie! Althans, dat is mij tijdens mijn opleiding […]
Als ik iets voor twaalven aankom bij Het Nieuwe Instituut is de […]
Negen deelnemers, jong en oud, deden mee aan de eendaagse masterclass die […]
Negen deelnemers, jong en oud, deden mee aan de eendaagse masterclass die […]
Het is verleidelijk om te stellen dat de praktijk van de beroemde kunstenaar Richard Long (1945) bestaat uit wandelen. Hoewel het waar is dat het grootste deel van zijn oeuvre gemaakt is naar aanleiding van een wandeling, wandelen we allemaal weleens, dus dat kan de kwaliteit van het werk niet verklaren.
Op donderdag 18 april 2019 vond bij Het Nieuwe instituut in Rotterdam The Common Inn plaats, een ‘gemeenschappelijke verblijfplaats die ruimte biedt voor presentaties van, gesprekken over, performances door en reflecties op talent‘. Tubelight vroeg drie auteurs om verschillende aspecten van de dag te recenseren.