Time After Sometimes

Maaike Lauwaert

Bij het zien van het werk van Uta Eisenreich (1971) vraag ik me altijd af hoe zij de wereld ziet. Het kan niet anders of zij ziet de dingen, dagelijkse gebruiksvoorwerpen, kleuren en composities, anders dan wij dat doen.

Het spinnen van een mensenweb

Maarten Steenhagen

Is participatiekunst nu passé of niet? Deze kunstvorm, waarbij het kunstwerk eigenlijk bestaat uit relaties die worden aangegaan met andere mensen, werd gedurende de jaren negentig gezien als dé toekomst van de beeldende kunst

ODE AAN ONBESTEMDHEID

Terry van Druten

Iedereen die ooit na een lange vakantie neerdaalde op Schiphol kent het gevoel van verwondering over die strakke velden daar beneden, de hoge mate van ordening en regelmaat en het grote contrast met het exotische landschap waar je eerder die dag was opgestegen

Winter

Else Lenselink

In de winter zoeken in Amsterdam niet veel mensen hun heil op straat. Het  […]