#00FF00: De digitale natuur en het technologische sublieme in het werk van Jennifer Steinkamp en Mark Dorf
De natuur is hip: massaal zetten we ons huis vol met kamerplanten en […]
In de periferie #4: Vanzelfsprekende en ondoorgrondelijke natuur
In Galerie Lutz werd eerder werk van zowel Lidy Jacobs, Elsa Hartjesveld […]
Natuur en cultuur: een verhouding tussen twee begrippen
In het centrum van het park De Oude Warande fungeert Bar Grotto als […]
Wat als het water komt?
In de verre toekomst zijn de poolkappen gesmolten en staat de hele aarde onder water. Slechts enkele mensen hebben deze overstromingen overleefd en trotseren het water op vlotten, op zoek naar het laatste stukje vaste grond.
Ik pretendeer niets
Een paar jaar geleden stuitte ik toevallig op een kunstenaarsboek uit de […]
Tussen fuik en vangst
Het kartonnen bouwsel lijkt nog het meest op een kruising tussen een auto, […]
Bezield zeepsop
Probeer ze maar eens te tellen, de perspex platen die nu van het plafond […]
Van buiten naar binnen
Midden in kunsthal KAdE in Amersfoort zweeft een levende boom. Leunend op […]
Wet van de natuur
De aarde, van wie is die eigenlijk? Mogen wij ons de grondstoffen die zich […]
Gepijnigde planten
Bloemen en vazen, van buiten lijkt de tentoonstelling Common Land van […]
Van haperende teckel tot menselijke maquette
Tegenover mij een fontein, omringd door schaduwrijke eiken. Rond het […]
Eenzaam object verloren in groen geweld
Te midden van een grasveldje bij de vijver in het Amstelpark en het daarnaast gelegen café-restaurant staat het kunstwerk Thunder, Rumbling (2014) van de Belgische kunstenaar Freek Wambacq er een beetje verloren bij. Hoewel niet erg klein van formaat wordt het.