Het meisje dat van de zee naar de rotsen toe springt.
Deze tekst bezoekt twee tentoonstellingen. Er zijn twee manieren om de […]
Tuimeling
‘Kakofonie’, is het eerste woord dat ik opschrijf in mijn […]
De magie of het begrijpen
I Sarajevo, 1993. De stad wordt gebombardeerd en beschoten. Tegelijkertijd […]
Het dagboek als pad
Eigenlijk is het een angstaanjagend idee dat je altijd door anderen gezien […]
Het nut versus herman de vries
Het is heet, mijn zadel plakt schurend aan mijn dijen. De zon loodst me […]
Streams of You to Me
Er zijn twee manieren om verstoppertje te spelen. Je telt af tot tien en […]
‘Onzichtbaar’ netwerken bouwen
Vaak wordt er binnen de kunstwereld gesproken over het gat waar jonge […]
Messcherpe fragmenten
Een tentoonstelling bekijken in tijden van lockdown(s) heeft iets weg van […]
Vervellen
Ik schrik van mijn eigen spiegelbeeld, in het lichaam van een ander sta ik in de badkamer. De binnentuin zit vol schaduwen, de zon druppelt nog wat oranje in de lucht achter de honingraatflats.
Zwaluwen van negen tot vijf
Uit een luidspreker die aan de buitenkant van de loods is bevestigd klinkt […]
DE PRIJS VOOR DE JONGE KUNSTKRITIEK 2020 winnende recensie: Van wie is de stad?
Het begon met een vogel op een vensterbank. Klein en zwart, met een oranje […]
Unzip
Zoals veel bijeenkomsten en kunstevenementen nu vindt YES van de Slow Reading Club (SRC) online plaats via Zoom. SRC beschrijft deze online ruimtes als ‘luchtloos’.