#00FF00: De digitale natuur en het technologische sublieme in het werk van Jennifer Steinkamp en Mark Dorf
De natuur is hip: massaal zetten we ons huis vol met kamerplanten en […]
In de periferie #4: Vanzelfsprekende en ondoorgrondelijke natuur
In Galerie Lutz werd eerder werk van zowel Lidy Jacobs, Elsa Hartjesveld […]
Natuur en cultuur: een verhouding tussen twee begrippen
In het centrum van het park De Oude Warande fungeert Bar Grotto als […]
Wat als het water komt?
In de verre toekomst zijn de poolkappen gesmolten en staat de hele aarde […]
Ik pretendeer niets
Een paar jaar geleden stuitte ik toevallig op een kunstenaarsboek uit de […]
Tussen fuik en vangst
Het kartonnen bouwsel lijkt nog het meest op een kruising tussen een auto, […]
Bezield zeepsop
Probeer ze maar eens te tellen, de perspex platen die nu van het plafond […]
Van buiten naar binnen
Midden in kunsthal KAdE in Amersfoort zweeft een levende boom. Leunend op […]
Wet van de natuur
De aarde, van wie is die eigenlijk? Mogen wij ons de grondstoffen die zich […]
Gepijnigde planten
Bloemen en vazen, van buiten lijkt de tentoonstelling Common Land van Annegret Kellner een lieflijk tafereel. Maar eenmaal binnen overvalt je al snel een ander gevoel; de tentoonstelling legt confronterend de destructieve verhouding tussen.
Van haperende teckel tot menselijke maquette
Tegenover mij een fontein, omringd door schaduwrijke eiken. Rond het […]
Eenzaam object verloren in groen geweld
Te midden van een grasveldje bij de vijver in het Amstelpark en het daarnaast gelegen café-restaurant staat het kunstwerk Thunder, Rumbling (2014) van de Belgische kunstenaar Freek Wambacq er een beetje verloren bij. Hoewel niet erg klein van formaat wordt het.