Heet ijzer

Evelyn Simons
Maarten Van Roy, Zonder Titel, 2018, staal, artisjok Courtesy de kunstenaar en fiebach, minninger, Keulen

Een metalen lijn tekent mijn lichaam af,  
kronkelt verder in de richting van botanische weelde, lost op in een vettig klamme feestkelder. 

Heetgeblakerd metaal ligt te smeulen in opwindende en ongeduldige vlammen, zich tot een hartvormig skelet vormend dat zich ruw en pijlsnel opricht. Ik ontvang de foto op mijn telefoon en denk aan gisterennamiddag, wanneer de zon van mijn kamer een serre maakte en ons zweet condenseerde tegen mijn raam. Het gelach van spelende kinderen op straat, de zomer die binnenwaait. Handen en monden die elkaar haastig opzoeken en een elektrische prikkeling doorheen mijn hele wezen stuwen.  

Nadat we beiden culmineren en ontladen, en ik niet meer weet op welke planeet ik zit, verschijnen er vlekken voor mijn ogen. Vibrerende vlekken olieverf, met een korrelige textuur die de spanning tussen verschijnen en verdwijnen aftasten, en een heelal insinueren dat zinnebeeldig mijn blik toedekt en me terug laat zien.  

Ik verras hem op zijn opening, waar de hitte genadeloos van de Keulse facades afslaat en ik de hele dag driftig heb rondgelopen. We zoenen in het berghok van de galerie. Een op straat gevonden Aziatisch koppeltje in hout gesneden staat in de hoek opgesteld, en echoot me terug naar zijn slaapkamer in Brussel waar ze elkaar steeds liefdevol aankijken, net zoals wij scheel van begeerte in elkaar oplossen.  

We vinden elkaar enkele maanden later tussen sinaasappels die volgeladen en moe van wellust van de bomen gevallen zijn, en hun zure honingzoete sap de aarde in laten sijpelen. De citrusgeur die van de bladeren afslaat, bedwelmt, terwijl we ons week van de Portugese zon in elkaar wikkelen. Ik smelt en vloei over terwijl zijn hand mijn dijen streelt en beroert, de andere hand zich stevig in mijn vlees plant, en ik me even murw als zijn behandeld staal in een lijn buig. 

De roes doet alles rondom kolken wanneer we samen feesten en vieren. Terwijl de muziek iedereen in hetzelfde ritme dwingt, dansen wij onze eigen richting op, die van het bed waar ik met licht hoofd vergeet waar mijn lichaam eindigt en dat van hem begint. Zijn werk opent met gevonden schatten de blik op wat normaal achteloos onbekeken blijft. Maarten last de verbeelding aan de werkelijkheid.  

http://www.maartenvanroy.com/

Evelyn Simons werkt als onafhankelijk curator en schrijver vanuit Brussel. Ze werkt onder meer als curator voor de galerie Ballon Rouge Collective en Club, en is Resident & Artist Liaison voor de private kunstruimte Fondation CAB.