Kenmerkend in het werk van Jennifer Tee is de handreiking om over de grenzen van tijd en ruimte heen te stappen en een andere wereld te betreden. Haar installaties, die voortkomen uit een bijna antropologische en archeologische manier van werken, nemen fabelachtige vormen aan, en ook de titels (zoals E*V*0*L E*Y*E – LAND*S* – END, op de biënnale van São Paulo in 2004) verwijzen naar vreemde oorden. Eindelijk strijkt Tee weer in Nederland neer. In haar solotentoonstelling bij Galerie Fons Welters vormen sculpturen en een gigantische houten constructie een nieuw, maar typisch Tee-universum.