Young Grunn Artists beantwoorden vragenlijst

Gerben Meinders, HULK (2011)

Welke (bovennatuurlijke) gave zou je graag willen hebben?
Bodde: Ik zou graag net als de Hulk af en toe reusachtig, groen en sterk willen zijn. Wel handig bij het bouwen van m’n installaties.
Bokma: Een momentje dood te zijn om vervolgens terug te keren.
Meinders: Morphen.

Kun je je meest recente extatische visuele ervaring beschrijven?
Bodde: Tijdens Art Rotterdam was ik in Cucosa, daar hing werk van Rob van der Hoeven, dit was het tofste werk dat ik de afgelopen 12 maanden heb gezien.
Bokma: Nee, daar ben ik niet toe in staat.
Meinders: Tron Legacy.

Welk, van al je werken door de jaren heen, is je favoriete? Waarom? Omschrijf het.
Bodde: R.A.G. omdat dit mijn eerste ervaring is met groot werken op locatie. Ik had nog nooit zoiets groots gemaakt en wist niet dat ik dat kon. Vanaf die expo maak ik werk op locatie of locatiespecifiek werk.
Bokma: In 2005 in New York heb ik het videowerk Sculpture of Matches and Maskingtape gemaakt. Het begint met een shot van een klein sculptuur gemaakt van lucifer en afplaktape, gefilmd op een sokkel tegen een witte wand. Dan begint het sculptuur van binnenuit te ontbranden. Eerst een klein bruisend vlammetje maar al gauw steekvlammen die het beeld uitschieten. De omgeving verandert van licht naar donker, brandende stukken vallen naar beneden. Het sculptuur verandert in een hoopje as. Het donker wordt weer licht.
Meinders: Ik heb geen favoriet. Ik probeer telkens nieuwe favorieten te maken. Laat ik het zo zeggen; mijn favoriete werk maak ik vandaag nog.

Kun je een filmscène beschrijven die je in het bijzonder geraakt heeft?
Bodde: Uit Als je begrijpt wat ik bedoel met Ollie B. Bommel. Aan het einde van de film is een scene dat ze met z’n allen aan tafel zitten en dat ze Zwelgje heel in de verte horen brullen.
Bokma: Ik durf er bijna niet voor uit te komen maar het is de eindscene van The story of the weeping camel. Een film lang heb ik me verveeld. Tot het laatste moment. De traan die ontsprong aan het grote kamelenoog.
Meinders: Een scene uit Tron Legacy, waarin Sam Flynn nog jong is. Zijn vader, een videogamedesigner verdwijnt. Sam springt wanhopig op zijn crossfiets. Dan krijg je een overgang van racefiets naar motor, twintig jaar later scheurt hij op een Ducati door een tunnel langs auto’s, wordt gespot door een politieagent op motor en ontsnapt. De achtergrond muziek van Daft Punk maakt het compleet cool.

Welke kunstenaar, dood of levend, zou je het liefst jouw tentoonstelling zien bezoeken?
Bodde: Louise Bourgeois.
Bokma: John Baldessari.
Meinders: Leon Golub.

Als je een kunststroming of -beweging voor eeuwig uit de geschiedenisboeken kon schrappen, welke zou dat dan zijn, en waarom?
Bodde: Geen enkele, alles heeft zijn nut en eigen plek.
Bokma: Ik zou dat nooit willen.
Meinders: Wanneer ik iets zou wissen zou dat alles zijn. Of niets. Ik zou geen uitzondering maken.

Beschrijf je ideale expositiebezoeker.
Bodde: Iemand die onder de indruk is van mijn werk en een aantal geschikte locaties heeft waar ik nieuwe werken voor kan maken.
Bokma: Een man of vrouw van rond de veertig, licht vermogend, aan het begin van een imposante verzameling of carriere in de kunst, die niet volledig overtuigd is van mijn werk maar wel geïnteresseerd  is en zodoende graag nog eens verder wil praten op mijn atelier of elders.
Meinders: De ideale expositie bezoeker zou zijn, iemand die je werk niet kent.

En je ideale expositieruimte?
Bodde: Een ruimte met rauwe uitstraling, Palais de Tokyo in Parijs, Roodkapje in Rotterdam. Niet te clean en schoongeveegd, de ruimte moet inspireren.
Bokma: Het hoofd van diezelfde ideale bezoeker.
Meinders: Spacestation.

Hoe zou je deze expositie uitleggen aan je ouders?
Bodde: Deze expositie sluit het Young Grunn Artist coaching traject van NP3 af. De drie deelnemende kunstenaars zijn een jaar begeleid door mensen als Daan Samson, Toos Arends, Hans den Hartog Jager, Ruud en Zwaan van NP3 en anderen. 
Bokma: Als een tentoonstelling van filmpjes gemaakt van foto’s gemaakt van sculpturen gemaakt van klei of hout of lucifers.
Meinders: Ik zou het niet uitleggen. Mijn moeder is superslim en prikt overal doorheen.

Wat wil je dat de bezoekers van je tentoonstelling vooral niet missen?
Bodde: Mijn werk.
Bokma: Ik zou graag willen dat ze niet missen datgene waar ze hun vinger niet op kunnen leggen.
Meinders: Heimwee.

Wat wil je dat de toeschouwer níet ziet?
Bodde: Van mij mogen ze alles zien, zolang ze mij er maar niet al te veel mee lastig vallen.
Bokma: Onvolkomenheden in de installatie van het werk.
Meinders: Jodi en het Hertenjong.

Wat zou je aan het doen zijn als je geen kunstenaar was?
Bodde: Kinderboekenschrijver, medium of bioloog.
Bokma: Een boswandeling maken.
Meinders: Motorcoureur natuurlijk.

Deze expositie sluit het Young Grunn Artist coaching traject van NP3 af. De drie deelnemende kunstenaars zijn een jaar begeleid door mensen als Daan Samson, Toos Arends, Hans den Hartog Jager, Ruud en Zwaan van NP3 en anderen.

Finissage zondag 22 mei van 15.00-18.00 uur met de feestelijke bekendmaking YGA 2011 om 16.00 uur

Jan Bokma, PAPERNEEDLEANDTHREAD (2011)
Suzanne Bodde, A.O.D. (detail) (2011)