Sommige kunst gaat aan bescheidenheid ten onder. De tekening is zo'n aarzelend medium. Ze wordt vaak in kleine, laaggeplafonde kabinetten getoond, alsof ze de grote witte wand niet aankan. Ze heeft nog steeds de naam schets te zijn, terwijl ze makkelijk op eigen benen kan staan. Op alleen tekeningen kan je geen kunstenaarsschap bouwen, terwijl een carrière van alleen schilderijen alom wordt geaccepteerd. Het positiefste oordeel dat de tekening ten deel lijkt te kunnen vallen is dat het zo'n prettig direct medium is. Merkwaardig, zo'n stiefkindbehandeling.

Ik moest daaraan denken toen ik op de tekeningencollectie van de Provincie Utrecht stuitte. Een ten onrechte onbekende collectie van ruim 250 tekeningen van Nederlandse kunstenaars, die nu eindelijk de kelders van het Centraal Museum heeft verlaten om aan den volke getoond te worden.

Die collectie bestrijdt alle vooroordelen die er ten aanzien van tekeningen zijn bijzonder effectief. Er zijn unieke conceptuele ‘non-tekeningen' van Stanley Brouwn (waar is hij gebleven?) en Jan Schoonhoven, maar ook de generatie Daniëls, Dumas, Visch en Van Koningsbruggen is met prachtige werken vertegenwoordigd. Van de jongste generatie is onder andere een verstild portret van Rosemin Hendriks en een aanstekelijk wispelturige tekening van tegenpool Charlotte Schleiffert aanwezig. Onder de wat tamme naam ‘Heden Getekend' is de komende maanden een selectie te zien in Kasteel- Museum Sypesteyn in Loosdrecht. Een locatiekeuze die niet uit luxe geboren is (het kost de verantwoordelijk conservator moeite goede plekken voor deze collectie te vinden), maar die een onverwachte bijdrage kan leveren aan de status van de tekening.

Behalve de kwaliteit van het gebodene is namelijk het bijzondere van deze tentoonstelling, dat de tekeningen worden gepresenteerd tussen de voorname familieportretten en omringd door antiek glas- en zilverwerk, gedateerde wapens en oude klokken. Meer ruis kan een tekening zich niet wensen. Ze zal bewijzen, dat het een concurrentiebestendig autonoom medium is, met unieke mogelijkheden, dat het verdient volwaardig en volwassen behandeld te worden.