In het midden van de ruimte staat een boom, een kale houten boom, een boom die reikt van vloer tot plafond. Boven en onder waaieren takken en wortels wijduit. Het is daardoor zelfs moeilijk bepalen wat boven en onder is. En wat voor boom is het eigenlijk? Een eik, een treurwilg, een plataan? Ach, de precieze soort doet er weinig toe zolang hij maar van hout is. Maar daar houdt de herkenning dan ook wel mee op. Zo zijn de stam en takken niet rond maar vierkant. En hij is kaal, helemaal kaal, op een enkel scheutje na. Dat geeft dan weer licht en is van metaal, een kronkelend spotje. Trouwens, het hele bos om de houten boom heen is niet wat het lijkt. Alle andere stammen en enkele lianen zijn van tapijt, ook vierkant en grof gestikt. Zitzakken eigenlijk. Voeg er nog wat pure, houten zitmeubelen aan toe en je hebt een bijzonder vervreemdende designtentoonstelling. Staged heet dit volgens de principes van het Eindhovense ontwerpersduo Anthony Kleinepier en TTT Vo. Een spannende enscenering voor het dagelijks leven. Waarin de dingen niet lijken wat ze zijn, of toch op zijn minst enige verwondering oproepen.

Kleinepier en TTT Vo timmeren samen al enige tijd aan de weg, voornamelijk met settings van hun werk in de marge van stijlvolle meubelbeurzen als die in Milaan en Tokio. Daarbij zoeken ze bewust het contrast met de strakke hedendaagse meubelvormgeving. Kleinepier door de naaimachine te gebruiken als zijn schetspotlood en doodgewone vloerbedekking om te vormen tot bizarre props die desondanks functioneel blijken. TTT Vo door haar veelal houten zitelementen geheel ambachtelijk uit en open te werken, waardoor je er niet alleen op kunt zitten maar ze ook een sculpturale waarde krijgen.

Voor beide is zowel het proces als eindresultaat van belang. Het blijven tenslotte ontwerpers. Maar het streven richt zich voorbij het gangbare, voorbij de boom naar het bos en voorbij het meubel naar het interieur. Dat is volgens Kleinepier en TTT Vo het decor waarin wij leven en de inrichting ervan ligt vaak veel te vast. De tv en het bankstel, de tafel en de fauteuil hebben vrijwel overal een vaste plek. Onzin, sterker nog onvrijheid, vinden Kleinepier en TTT Vo. Waarom beschouwen we ons huis niet als een decor, een toneel waarin alle elementen van rol kunnen veranderen? Waarin ieder onderdeel een eigen identiteit heeft en zich daardoor een plekje verwerft in de jungle van ons dagelijks leven. En misschien krijgt onze woonomgeving daardoor weer de sfeer en aantrekkingskracht van de vrije natuur, maar dan om in te wonen. Wie wil er tenslotte niet onder een boom zitten?

En als we daar dan zitten en tot rust gekomen zijn, dan zijn we ook vast bereid om onze zelfzuchtigheid te overwinnen en te streven naar duurzaam geluk. Om te delen. Want in het bewoonde bos van Kleinepier en TTT Vo ben je zelden alleen.