De kubus van Floris Bovee heeft het effect van een lachspiegel. Hij trekt de omgeving krom. Zo vervormt hij de strakke stapeling bierkratten van Joep van Lieshout tot een rode vloeibare massa met witte vlekken. Ik moet lachen. Dat suggereert dat het werk grappig is. Als dat zo is, dan is het toch zeker ook een fascinerend mechaniek met wijkende, krullende vlakken.