Oud werk weer zo goed als nieuw

John Körmeling, Kees Keijer

Die eeuwige schoonheid
Lieflijk verontrustend
Prettig ontregelend
Georganiseerde ontgoocheling
De aanwezigheid van het afwezige
Lijden als lifestyle
Beeldenstormster op hakken
Kleur in beweging
Beloftevolle aanwinst
Barsten in het ijs
Voorbijgangers en etalagepoppen
De verrukking van het moment
Spookstad vol parasietkunst
Vluchtkasteel
Bloemen en bejaarde kunstenaars
Rivier die altijd stroomt
Zalen vol belofte
Zwart lijkt altijd schoon
Blauwdruk van een herinnering
Opnieuw
Zinvolle verwarring
Wegebbende golfslag in een lade
Aardschokken van ragfijne potloodtekeningen
Het bijzondere van het gewone
Deze reis houdt nooit meer op
Tussen sokkel en sukkel
Buiten is binnen en de klok tikt door
Verwondering en kwetsbaarheid
Afgevallen maskers
Is dit nog wel kunst?
Elitaire standpunten blijven wit
De mythe dat het altijd allemaal anders moet
Dichter dan in de buurt komen woorden nooit
In de laatste wagon achter alles aan
Voornemens op rulle grond
Terraskunst
Ongebonden en vrij
Onbedwingbaar purschuim
Kunst zonder kunstenaar
Conny maakt geen verbinding
Verdwaald in eigen werk
Ik zie ik zie wat jij niet ziet
De wet van de gelijke aandacht
De ingewanden van de taal
Ik leef niet, ik interpreteer
Het gedroomde lichaam in schuursponsjes van de Wibra
Iedereen is kwetsbaar
Muziek maken op de groenstrook
Schijnbare eenvoud
Recycling als reïncarnatie
1+1 = iets nieuws
Gevonden verhoudingen
De gloed  van verval
De vrouw komt steeds minder uit de verf
De flirt met het vreemde
Waar politiek zich ongemerkt voltrekt