In galerie Stieglitz19 te Antwerpen vind je mensen die de rafelranden van het leven opzoeken. Die duiken in water wanneer het uitkomt, slapen waar ze moe zijn geworden en feesten waar het hen goeddunkt. De getoonde foto’s geven een inkijk in een leven met veel vaart en een onstilbare dorst naar het testen van grenzen. Er is veel naakt, exhibitionisme ligt op de loer, maar het is in een aftastende fase. In dit leven, het nu-leven, loopt de jonge Luikse fotografe Lara Gasparotto (1990) met haar camera’s rond. 

Er is amper afstand tussen Gasparotto en de onderwerpen. Ze maakt deel uit van het nu-leven. Een jonge vrouw met een bloeddoorlopen oog kijkt brutaal in de lens, een meisje in een schuimend bad heeft een bloedneus, de kleding waarmee iemand al feestend in slaap is gevallen vertelt een heel verhaal en Gasparotto legt het messcherp vast.

Niet alleen de fysieke grenzen worden afgetast, maar ook die van het blootstellen. De gefotografeerden laten veel, erg veel, van zichzelf zien. Soms met opgetrokken schouders, soms met een trotse blik die ook onzekerheid verraadt. Maar nooit zonder duidelijk voor ogen te hebben dat dit precies is wat ze nu willen doen, onzeker of niet. Niet zelden word je aangekeken met een blik die lijkt te zeggen: “ik kan jou ook nog wel aan”.

Net als de afgebeelde onderwerpen lijkt Gasparotto ook zelf te experimenteren, in haar geval met de wijze waarop ze de foto’s maakt en ontwikkelt. De sporen van stof op de negatieven zijn zichtbaar. Sommige foto’s zijn overbelicht, vaag of een groezelige kopie van een origineel. Het versterkt het beeld van een leven in volle vaart

De tentoonstelling heeft iets prettig voyeuristisch, zonder stiekem gedoe. Het werk van Gasparotto heeft het frontale karakter van een facebookpagina: diegene die door haar gefotografeerd wordt is zich vaak bewust van de fotografe en handelt ernaar. Soms is zelfs het fotograferen en gefotografeerd worden de enige situatie die zich voordoet, en is de potentiële toeschouwer van de foto’s de belangrijkste aanwezige in het gefotografeerde moment. In dat leven waarvan wij de sporen aanschouwen is alles en iedereen al weer op weg naar de volgende pieken en dalen. Wij blijven achter in de flarden die dat leven vatten. Maar dat is niet erg. De flarden zijn zo sterk dat je even deel uitmaakt van Gasparotto’s grenzeloze bestaan. Het wordt nergens duidelijk waar alles zich precies afspeelt, maar des te meer doet haar werk een beroep op je verbeeldingskracht.

Metaforisch is een foto van een bochtige blauwe glijbaan op het strand. Ergens tegen het einde van de glijbaan ontbreekt een gedeelte. Het speeltoestel lijkt er te staan als een uitnodiging en waarschuwing tegelijk. Enjoy the ride, maar onderweg ga je er misschien aan ten onder. 

Naast de tentoonstelling in Stieglitz19 is werk van Gasparotto tot 6 mei te zien tijdens de Internationale Biënnale van Fotografie en Visuele Kunsten Luik, getiteld ONLY YOU ONLY ME. Images de l’amour, amour de l’image. In het kunstencentrum Les brasseurs art contemporain wordt een onuitgegeven verzameling van haar werk in een groepstentoonstelling rond intimiteit getoond. Tijdens deze tentoonstelling komt haar eerste publicatie uit, Sleepwalk (bij uitgeverij Yellow Now).

ONLY YOU ONLY ME. 
Images de l’amour, amour de l’image
Internationale Biënnale van Fotografie en Visuele Kunsten Luik
t/m 6 mei
diverse locaties, Luik
www.bip-liege.org