Angst voor baarden bij Maximale Resolutie

Anne de Haan
Freecards (2006), Shay Karniel, courtesy kunstenaar

Voor het derde opeenvolgende jaar selecteerde het CBK Gelderland een bonte verzameling kunstwerken, die het afgelopen jaar op de site www.gelderland.bkdoc.nl werden opgenomen. Kunstenaars en vormgevers kunnen zich aanmelden bij deze site om hun werk te presenteren. In totaal hebben zich al ruim vierhonderd artistiekelingen aangesloten. Dit jaar verzorgde de CBK-vestiging in Nijmegen de analoge presentatie van deze ‘digitale galerie’, onder de naam Maximale Resolutie. Op de tentoonstelling waren diverse schilderijen, foto’s, collages, mixed media objecten, meubels en video’s te zien. Vijf werken vallen meer op dan de andere kunstwerken.

Freecards (2006) van Shay Karniel is een stoute blikvanger. Karniel ontwerpt regelmatig freecards en geeft hier ook workshops in. Dit werk is een collage van deze kaarten; een samenraapsel van foute grappen die je stiekem gniffelend allemaal wil lezen. Zo heeft Karniel een kaart met een foto van Osama Bin Laden gebruikt, met als bijschrift: ‘Pogonophobia is the fear of beards’. Op een andere afbeelding in deze collage zie je een gedeelte van een geruit schort en de handen van een taartbakkende vrouw met als bijschrift: ‘KINDEREN GROOTBRENGEN is… tijdrovend, duur, arbeidsintensief, geestdodend en geeft veel viezigheid. Maar als u geduldig de instructies blijft volgen, kunt u vol trots het eindresultaat aanschouwen’. Ook grappig is een kaart met Biedermeierbeeldjes die zeggen: ‘De Rijn’, ‘De fles’, ‘De hoeren en Vites’. Een knipoog naar de beruchte erotische Biedermeiersekstentoonstelling van Jeff Koons in 1992 in het Stedelijk Museum te Amsterdam.

Frivool is de Tent/jurk (2005) van modevormgeefster Maaike van Tienhoven. Het is een driedimensionaal object. Uit een witte kanten tent met rokachtige opening steken raadselachtig twee benen van een etalagepop. Je vraagt je af wat die vrouw in die tent doet. Als ze eruit komt, heeft ze dan nog die witte jurk aan of loopt ze dan in haar onderbroek? Op de site is tevens een afbeelding te zien van deze tent/jurk, maar dan met echte vrouwenbenen. Spannend om te bedenken hoe dat in elkaar zit.

Dat geldt ook voor Officer 52 (2004) van Michiel Schouteten. Het bestaat uit drie houten ‘puzzelstukken’ die uit elkaar geschoven zijn, maar worden vastgehouden door een horizontale metalen stang. Schouteten maakt meubels, waarmee hij de toeschouwer op het verkeerde been wil zetten. Hij vervormt zijn meubels op een humoristische manier, maar zo, dat ze functioneel blijven. Schouteten maakte eerder fauteuils, salontafeltjes in de vorm van puzzelstukken, een waterfiets, een chaise longue en diverse gebruiksvoorwerpen.

Spanning en mysterie stralen uit het doek Filmstill 9. De Steenfabriek (2006) van Karin Buchholtz. In de avondschemering staat een jongen met zijn rug tegen de deurpost van een verlaten loods. Hij kijkt voorzichtig naar buiten. Je wilt weten wat de jongen op het schilderij aan het doen is. Is hij op de vlucht voor ongure schurken of voert hij iets in zijn schild dat de bewaking van de steenfabriek niet mag weten? De raadselachtigheid van de situatie, in combinatie met de donkere kleuren van de lucht en het verlaten landschap, doet denken aan magisch realistische schilderijen. Het werk zou ook dienst kunnen doen als affiche voor een psychologische thriller. Buchholtz heeft zich in het verleden wel vaker door de film laten inspireren. Een serie schilderijen uit 2005 betitelde ze als filmstills. Op het station van Arnhem maakte ze met behulp van toevallige voorbijgangers geënsceneerde foto’s, die Buchholtz ziet als storyboard voor een mogelijke film die ze ooit nog wil maken. Ook deze foto’s van mensen in een telefooncel en in een donkere bar hebben de uitstraling van een thriller.

Naast deze geschilderde filmstill van Buchholtz zijn er op Maximale Resolutie ook bewegende beelden te zien. Andrea Stultiens maakte voor het In almost every picture-project van Erik Kessels een droogkomische semi-documentaire over een fotoboek van de Nederlander Henk die is geëmigreerd naar Canada. Zijn Canadese vrouw verzamelt Nederlandse prullaria, zoals molentjes, klompjes en Delfts Blauw. Henk is niet meer zo geïnteresseerd in zijn Nederlandse roots en heet tegenwoordig Hank. Ook fotografeerde Stultiens een polder in Canada aan de hand van foto’s die Frits Gerritsen in de jaren vijftig op dezelfde plek maakte. Daarnaast verzamelde ze beeldmateriaal van Nederlandse immigranten, mensen die hun overstap naar een nieuw en vreemd leven vastlegden.

Omdat de kunstwerken op deze tentoonstelling door afzonderlijke kunstenaars gemaakt zijn en de tentoonstelling gemaakt is zonder overkoepelend thema, vertonen de werken onderling weinig samenhang. Hoe dan ook is het sympathiek van CBK Gelderland om door middel van deze website en overzichtstentoonstelling beginnende en minder bekende kunstenaars een platform te geven waar ze de kans krijgen zich te profileren.

MAXIMALE RESOLUTIE, t/m 18 juni 2006

CBK Gelderland, Oude Haven 102, Nijmegen

Tent/jurk (2005), Maaike van Tienhoven, courtesy kunstenaar