In mijn huis zwerft al dagen een stapeltje bladen rond. Het zijn mooie, dikke bladen van fijn handzaam formaat, met prikkelende beelden op de voorkant. De vormgeving van de omslag doet denken aan een strook celluloid, of een film: het beeld is omrand door een zwart kader, met aan weerszijden de letters van de titel. Het openslaan van deze magazines is als een fijne oude, schemerachtige bioscoop binnengaan. Het licht van buiten dringt niet verder door dan halverwege het gebouw, daarna mengt het zich met het licht van de zachte wandlampen, de vale rode vloerbedekking en een mengeling van mensen, herinneringen, sferen en sensaties.

Het blad richt zich op sensualiteit en het leven in de grote stad, verteld door schrijvers, filmmakers, muzikanten en beeldend kunstenaars.

Welkom in de wereld van Extra Extra, een multidisciplinair platform en magazine geïnitieerd en uitgegeven door ontwerper en bladenmaker Samira Ben Laloua. Extra Extra bestaat vijf jaar en dit voorjaar komt het tiende nummer uit. Reden genoeg om erover te berichten, want aan ‘nieuws’ doet dit platform verder niet. Tegen de koers in van bladen en van de snelheid en graagte waarmee we het nieuws verbruiken, richt Extra Extra zich op telkens dezelfde onderwerpen. Gelukkig zijn die eindeloos fascinerend en veelkleurig: we hoeven ons niet te vervelen.

Ik hou enorm van steden. Welke sfeer ademt een stad? Wat is er aan de hand? Als je net ergens aankomt, heb je vaak scherpe antennes voor wat er aan de hand is. Je vangt makkelijker een sfeer op, je verwondert je over de zichtbare en onzichtbare tekens die duiden wat er zoal in de onderbuik van de stad heerst. Je spreekt met mensen in een bar of station, je observeert, je maakt mentale notities van de sfeer. Zo is het ook met het openslaan van Extra Extra. Wat zou er hier gebeuren? En als ik de hoek om ga, wat zie ik dan?

Als Extra Extra een stad was, zou het me doen denken aan verblindend zonlicht met de donkere, droomachtige en sensuele sfeer van de films van David Lynch. Los Angeles, vermengd met het koele licht – het water, de hoogbouw – de kleuren van Rotterdam. Koele tonen op de warme golfstroom.

Het blad en platform zijn geheel Engelstalig – aan de onderwerpen, kunstenaars en advertenties kan je aflezen dat deze met een divers en internationaal team gemaakt worden, en met een globale mindset. Omdat het echter juist over specifieke mensen, plekken en ervaringen gaat, voelt het toch persoonlijk. Alsof je met een onbekende vriend zit te drinken achterin een donkere bar.

Eigenlijk zijn steden omgekeerd ook net magazines – plekken als pagina’s en verhalen die worden ingekleurd door onze belevingen: wie we zagen, hoe we waren, wat we er meemaakten. Een stad wordt zo een grote, zich constant veranderende samenstelling aan zintuiglijke indrukken: beelden, geuren, materialen, gedachten, flarden van gesprekken, gevoelens. Laag op laag stapelen deze herinneringen zich op, om zich te hechten aan huizen, straten. De architecturale ruimtes in de stad vormen de pagina’s van het mentale en concrete raamwerk van je leven op een bepaald moment.

Deze stad zit vol creatievelingen. Extra Extra biedt lange interviews met interessante filmmakers en kunstenaars, zoals Laure Prouvost, Apichatpong Weerasathakul, Shintaro Oue en Ari Versluis, over de relatie tussen hun werk en de thema’s uit het blad, sensualiteit en urban living. Over het algemeen zijn die interviews prettiger leesbaar dan veel teksten die over kunst en beeldend kunstenaars geschreven worden; minder hermetisch en droog. Deze benadering is een aangename afwisseling met de gebruikelijke manier waarbij veel sensualiteit en plezier uit het werk wordt gehaald en waarbij eerder de afstand vergroot dan verkleind wordt tussen kunst en het publiek.

Naast de interviews is een belangrijk deel van Extra Extra gereserveerd voor het werk van bekende en minder bekende kunstenaars. Zij krijgen de ruimte om in meerdere spreads iets te realiseren zonder dat tekst dit verstoort. Verder zijn er de musings of overdenkingen, bijvoorbeeld over sensuele platenhoezen of de traditie van de fallische vorm als beschermer en talisman. Ook heb je Urbex, een stadsgids die een naslagwerk vormt voor de sensuele bezoeker van diverse wereldsteden. De site fungeert als een nog deels te ontsluiten archief van de gepubliceerde artikelen en biedt extra content in de vorm van artikelen en playlists. Deze zijn een fijne mentale voortzetting van de sfeer van het blad en platform.

Extra Extra ademt een sensuele, visuele en onderzoekende atmosfeer, die het een gevoel van juice meegeeft zonder op de inhoud in te boeten. Het platform en magazine bouwen aan een mentale ruimte waarin sensualiteit, erotiek en de stad met nieuwsgierigheid, speelsheid en stijl benaderd worden, waardoor deze onderwerpen nieuwe en meer poëtische ruimte krijgen om onderzocht te worden. Wat er precies gezegd wordt blijft als een vriendelijke ontmoeting zachtjes in je eigen ervaringen meespreken.

Lorelinde Verhees is beeldend kunstenaar, schrijft over kunst en is kernlid en coördinator van kunstenaarsinitiatief Club Solo in Breda.

EXTRA EXTRA, NOUVEAU MAGAZINE EROTIQUE
Rotterdam 2017, negende editie
Onder redactie van: Samira Ben Laloua, Paul Dallas, Nathalie Hartjes, Natasha Hoare, Adam Kleinman en David van der Leer
www.extraextramagazine.com